سابقه فرار برخی از مجرمان از کشور‌های محل وقوع جرم به کشوری دیگر برایی گریز از مجازات و انتقام یا عدم تادیه خسارت زیان دیده، ریشه در تاریخ دارد و بشر از گذشته‌های دور شاهد چنین وقایع ناخوشایندی بوده است. از اوایل قرن بیستم، به علت گسترش و پیچیدگی روز افزون جرائم و بویژه در کشور‌های صنعتی و فراهم شدن تسهیلات بیشتر برای مسافرت بین کشور‌ها، اینگونه فرار‌ها افزایش بیشتری پیدا کرده و در نتیجه، کاهش اقتدار پلیس و کم شدن ضریب امنیت اجتماعی کشور‌های محل وقوع جرم را به دنبال داشته است. به دلیل فقدان مقررات بین المللی برای دستگیری و استرداد این قبیل مجرمین و نیز عدم وجود یک سیستم صحیح تبادل اطلاعات در مورد آنان و سایر امور پلیسی بین کشور‌ها، مجرمان فراری نه تنها می‌توانستند بدون واهمه از خطر تعقیب و دستگیری و استرداد با خاطری آسوده در کشوری دیگر به سر برند، بلکه خطری بالقوه برای امنیت کشور محل اقامت خود نیز به حساب می‌آمدند.
برای کاهش این مشکلات و ایجاد یک سیستم کنترل و مقابله بین المللی با مجرمان و تاسیس مرکز تبادل اطلاعات و اخبار پلیسی بین کشور‌های مختلف، در سال ۱۹۱۴ میلادی به دعوت آلبرت اول پادشاه موناکر، نخستین کنگره بررسی مسائل پلیس و حقوقدانان ۲۴ کشور جهان در کشور مذکور تشکیل و پیرامون چهار موضوع ذیل به بحث و تبادل نظر پرداختند:
ترتیب صحیح و سریع دستگیری و بازداشت مجرمانی که به کشور دیگر فرار می‌کنند.
توسعه و تکمیل علوم و فنون مربوط به تشخیص هویت مجرمان.
متمرکز نمودن آمار جرایم در سطح بین المللی.
ایجا وحدت رویه و هماهنگی بین روشهای مربوط به استرداد مجرمین.
دومین کنگره به دلیل برخورد با جنگ جهانی تشکیل نشد، تا اینکه در سال ۱۹۲۳ به همت و پشتکار دکتر هانس شوبر رییس پلیس وین و با شرکت روًسای پلیس هفده کشور به مدت پنج روز در وین پایتخت اتریش تشکیل شد و عملا کمیسیون بین المللی پلیس جنایی به ریاست دکتر هانس شوبر پایه گذاری گردید و اهداف (اساسنامه) آن در پنجاه ماده تعیین گشته و وین به عنوان محل دبیرخانهً مرکزی آن انتخاب شد. ولی به علت وقوع جنگ جهانی دوم و سایر مسائل سیاسی روز، این کمیسیون از سال ۱۹۳۸ به بعد برای مدتی فعالیت چندانی نداشت تا اینکه در سال ۱۹۴۶ یکی از افسران ارشد پلیس بلژیک به نام لواژ مجددا کمیسیون یاد شده را با شرکت نمایندگان پلیس ۱۷ در بروکسل تشکیل داد. به موجب تصمیمات متخذه در این نشست، پاریس به عنوان محل دائمی دبیرخانه کمیسیون تعیین گردید. دبیرخانه کمیسیون بین‌المللی پلیس جنایی ابتدا در ساختمان امنیت ملی فرانسه مستقر شد و از سال ۱۹۶۲، به طور مستقل به ساختمانی واقع در سنت کلود در حومه پاریس انتقال یافت. بالاخره در سال ۱۹۸۹ به محل فعلی آنکه یک ساختمان جدید و مجهز در لیون فرانسه است، منتقل شد در سال ۱۹۵۶، عنوان کمیسیون بین المللی پلیس جنایی به سازمان بین المللی پلیس جنایی I. C. P. O تغییر پیدا کرد. در سال ۱۹۶۹ کلمه این‌تر پل که خلاصه عبارت Internationl Police است، برای عنوان تلگرافی این سازمان انتخاب و در سطح بین المللی به کار گرفته شد.
اساسنامه فعلی و نیز مقررات عمومی سازمان این‌تر پل، که با رعایت اصل حاکمیت کشور‌ها و عدم مداخله در امور داخلی آن‌ها تهیه گردیده، در سال۱۹۶۵ در بیست و پنجمین اجلاس مجمع عمومی این سازمان در وین به تصویب اعضا رسید و بعد‌ها به تدریج اصلاحات یا الحاقاتی در مورد آن انجام شد. در حال حاضر، اساسنامهٔ ملاک عمل سازمان، در ۵۱ ماده و مقررات عمومی آن در ۶۰ ماده می‌باشد. علاوه بر اساسنامه و مقررات عمومی سازمان، آیین‌نامه‌های اجرایی، مقررات مالی و مقررات بهره‌برداری از شبکه رادیویی و رایانه‌ای، تبادل پیام‌ها و بالاخره مقررات مربوط به ارتباط متقابل دفا‌تر اینترپل کشور‌های عضو و دبیرخانه کل برای حسن جریان امور این سازمان وضع و به مورد اجرا گذاشته شده است.
